Spanning en sensatie in Amurang!! - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Dorien Geertsema - WaarBenJij.nu Spanning en sensatie in Amurang!! - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Dorien Geertsema - WaarBenJij.nu

Spanning en sensatie in Amurang!!

Door: Dorien

Blijf op de hoogte en volg Dorien

02 Augustus 2009 | Indonesië, Batavia

beste mensen,
wat ik de afgelopen dagen allemaal toch weer mee heb gemaakt, daar gaat je mond van open staan!!
zaterdag avond zaten we met z'n allen gezellig op het balkon. we kijken dan recht uit op het hek. we zagen af en toe al wat scooters voorbij rijden, maar dat is altijd normaal. tot het moment dat er een aantal jongens bij het hek kwamen, en vertelde dat er net een paar jongens eten met gif door het hek hadden gegooid. dat is dan bedoeld voor de honden, zodat die dood gaan en dan kunnen ze ze verkopen op de markt. gelukkig waren we gewaarschuwd en konden de honden ergens anders in het tehuis slapen.
maar de jongens die de honden wilde vergiftigen zouden nog terug komen, om de honden op te halen.
dus door alle spanning zijn we in het donker gaan zitten om te kijken of ze nog terug zouden komen. af en toe liepen er mensen langs of reden scooters heel langzaam.
na een tijdje zat ik nog alleen buiten omdat iedereen ging slapen. en ja hoor, als ik alleen zit zie ik ineens in het lig binnen het tehuis 2 benen, met mijn hart in m'n keel ging ik heel stil anne ophalen. wij heel stil naar buiten sluipen en kijken wie er is. na 10 minuten was er niemand te zien dus anne ging weer slapen. nou, daar zat ik dan, alleen.....rijd er heel langzaam een scooter voorbij en de mensen erop kijken naar binnen, en ze rijden snel weer weg, waarschijnlijk omdat er geen honden te zien waren.
uiteindelijk ben ik tegen 2 uur maar op bed gegaan omdat er niks meer te zien was.
volgende dag hadden we ook weer wat meegemaakt!! al het stroom valt uit. en hoe was dat nou gekomen.....jian, een jongen uit het tehuis, zou even een verleng snoer maken, haalt hij de stekkers eruit. komt er een vlam uit, jian zijn vingers een beetje verbrand en al het stroom doet het niet meer. het is nog steeds niet gemaakt, vandaag komt, hopelijk, een elektricien, maar het is hier allemaal: plan plan.
totaal geen haast.
zaterdag avond waren we uitgenodigd voor een verjaardag en een mis. het duurde best lang, en er werd haast een complete kerkdienst gehouden.het was wel bijzonder om dat een keer mee te maken. het is een andere cultuur en taal, dus je begrijpt er ook niet veel van, maar toch was het best mooi om mee te maken.
daarna gingen we eten, komen we in een klein kamertje dat voor speciale gasten was waarschijnlijk, staat er gewoon een hele varken op tafel, nou daar gaat mijn eetlust. aan een beetje rijst had ik al genoeg.
uiteindelijk kon het feest beginnen, dus hoe doen wij hollanders dat?!?! met de polonaise, dus die zette ik even in met een aantal kinderen uit het tehuis. en het was een succes!!mensen aan de kant te lachen, omdat ze niet weten wat hun overkomt. mensen vonden het geweldig.
zaterdag was gerard zijn verjaardag, iedereen wist ook dat gerard jarig was, want tegen iedereen die we kenden was het: ik ben morgen jarig!! dus het moest ook geviert worden. wij de avond ervoor met alle kinderen ballon opblazen en buiten ophangen. dus op de dag zelf, gingen we met de kinderen taart en ijs eten. op gegeven moment gingen ze een lied zingen, die ook werd gezongen toen wij aankwamen. het is zo'n mooi lied, dat anne en ik ervan moesten huilen. er zit zoveel emotie in, en de melodie is zo ongelooflijk mooi. aan het einde kwam onchy huilend naar me toe, omdat ze niet wil dat we weg gaan. we hebben wel 1 uur zitten huilen met de kinderen. elke keer kwam er wel iemand bij die moest huilen. dat was zo emotioneel. je merkte gewoon hoe mooi ze het vonden dat wij er zijn, en zij geven ons zo ongelooflijk veel terug. echt super!!
ik heb mijn lessen in het tehuis vrijdag afgesloten met een sportdag, iedereen vond de lessen zo leuk en alle malu (verlegen) kinderen waren zo los gekomen in de week. mooi om de veranderingen te zien bij die kinderen.
de grime lessen in het tehuis zijn ook helemaal afgerond.leuk om te zien hoe creatief sommige kinderen zijn. het is de bedoeling dat ze in de grime lessen hun eigen fantasie maken, en dat was bij de meesten ook te zien.
vanmiddag beginnen de laatste workshop lessen, aan het eind van deze week hebben we een droomshow, dan laten we alle dingen aan elkaar zien die we hebben gemaakt in deze week. ik moet zeggen dat het best snel gaat allemaal. we zitten al bijna aan het einde van deze reis in amurang.
gister zijn we gaan touren met onze chauffeur max. we zijn naar 1 van de 3 grote vulkanen op sulawesi geweest. het is echt zo groot, en er komt een stank van af, niet te houden gewoon. maar het is er zo mooi. je kon een heel pad volgen. onderweg werd het verhaal verteld van de kruisiging van jezus.het waren echt hele mooie beelden die er stonden, en het voelde best bijzonden om er te zijn. daarna zijn we richting pastor janto gereden, een pastoor die in amurang heel veel voor het tehuis heeft betekend. hij is in tondano nu pastoor, en daar heeft hij 30 kinderen in een huis, die door redenen niet thuis meer kunnen wonen. ze krijgen daar onderdak en les.
gister avond gingen we met een aantal kinderen op het balkon voor het tehuis zitten. ik zat op de grond en onchy en tinza kwamen met hun hoofden op mijn schoot liggen. ik wreef over hun wenkbrauwen en vertelde ze, dat toen ik nog klein was, mijn mama dat ook bij mij deed, en dat ik dan in slaap viel. na 10 minuten lagen ook zij te slapen, het was zo'n bijzonden moment. ik kreeg een beetje het ' moedergevoel', omdat zij hun moeder niet vaak zien om verschillende redenen. toen tinza op gegeven moment wakker werd zei ze uit het niets: I remember my mother. dat was zo bijzonder, dat ik er gewoon tranen van in mijn ogen kreeg. wij geven hun dat beetje liefde wat ze niet kunnen krijgen, omdat ze niet bij hun ouders kunnen zijn.
we gaan deze week echt nog even knallen, we maken er een top week van en we gaan genieten. nog meer dan we al deden.
Liefs vanuit amurang, inmiddels mijn 2e huis!!

  • 03 Augustus 2009 - 08:15

    Marja:

    Hee lieve Dorien!

    Wat bijzonder dat je dit allemaal meemaakt! Ik krijg er al kippenvel van als ik het lees! Ik ben heel benieuwd naar je verhalen in real life! Geniet er van! Tot snel! Liefs!

  • 03 Augustus 2009 - 17:43

    Anjo:

    Hoi Dorien,

    ik lees je verslagen je maakt daar wel wat mee. Bijzonder om dit mee te mogen maken. op een echte vakantie in zo'n land krijg je niet zoveel mee. leuk dat je er ook zo van geniet. Je schrijft verhalen zoals je ze in een boek leest. Maak er nog maar een paar leuke weken van en veel plezier. de Geertsema's uit Emmen

  • 03 Augustus 2009 - 19:47

    Aafke En Albert:

    Hallo Dorien,
    Zo te lezen heb je het er goed naar je zin en doe je veel indrukken op. Goed dat je moeder je zoveel goede dingen heeft geleerd die je door kan geven. Dorien we zijn nu nog nieuwsgieriger geworden door jouw verhalen, we willen ze zeker een keer horen als je terug bent en volgen jou nu door deze verhalen te lezen.
    Geniet groetjes van aafke en natuurlijk albert. Doeiii.........

  • 05 Augustus 2009 - 17:01

    Tjitske:

    Ha die Dorien,

    Super leuk om je super verhalen te lezen. Volgens mij geniet je volop. Blijf genieten maar maak het niet te spannend ;-) en we horen nog van je.

    kus iedemaatjes

  • 05 Augustus 2009 - 17:22

    Frits:

    Heeeeeeeee die Dorien,

    How is life on the other side of the world.
    Als ik het zo lees maak je van alles mee van honden die bijna worden vergiftigd t/m vulkanen. Volgens mij mag je graag buiten zitten op het balkon daar in Amurang, ik vermoedt dat je daar veel....... kan zien. Zou zo zeggen geniet er vanavond maar van met Onchy en Tinza op schoot kunnen die ook nog even lekker relaxen.......en tot in Gruupskerk!!!!

  • 06 Augustus 2009 - 08:56

    Annemiek:

    Hey Laiverd!!
    Wat heb je weer een mooi verhaal geschreven. Ik kijk elke dag even op je site. Geniet er nog even van meid!!

    Liefs en een dikke kus van je zus.

    Ps. Dikke knuffel van Jop en Mik

  • 06 Augustus 2009 - 17:38

    Papa En Mama:

    He Door eindelijk even weer een berichtje van ons vanuit Sauerland. Geniet ervan, zien er naar uit om je weer te zien.

    kus papa en mama

  • 06 Augustus 2009 - 18:43

    Jane Tigchelaar:

    Wat een geweldig verslag Dorien. Er gebeurt zoveel met jullie daar in Amurang. Als je thuiskomt is het heel fijn om deze verslagen nog eens na te zien. Er komen dan zoveel emoties los, maar gelukkig kan je dit met de rest delen.
    Ik wens je nog en fijne tijd met de kinderen, Sister Pauline en Jovita toe. Doe ze de groeten en vooral ook aan de kids.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Batavia

Dorien

Actief sinds 21 Juli 2009
Verslag gelezen: 380
Totaal aantal bezoekers 28293

Voorgaande reizen:

22 Juli 2010 - 14 Augustus 2010

Weer naar Indonesië

23 Juli 2009 - 15 Augustus 2009

mijn reis naar indonesië

Landen bezocht: