Laatste dagen in Amurang.

Hallo iedereen,

de laatste dagen in Amurang zijn aangebroken, iets wat ik dus helemaal niet leuk vind. de band die ik hier met de kinderen heb is gewoon onbeschrijfelijk!!

gister gingen we met alle kinderen een dagje naar Bunaken. het was voor iedereen zo mooi. alle kinderen hebben er zo van genoten. even een dagje weg met elkaar, santai di pantai ( relaxen op het strand) toch waren een aantal kinderen ziek van de auto reis en boot reis.
Os ook, in het tehuis begon het al met overgeven, dat beloofde niet veel goeds. in de auto ging hij lekker liggen en leek het goed te gaan.
toch ging ik bij hem zitten en hield 2 uur lang z'n hand vast. af en toe kwam er even iemand bij me zitten om te vragen hoe het met hem ging. mooi om te zien dat iedereen om elkaar denkt en om elkaar geeft. eenmaal in bunaken was de oude os weer terug, gelukkig!!!

de afgelopen week waren Marieke en Alfred bij ons. zij hebben ons en de kinderen gefilmd deze week. zij bleven in bunaken en hadden voor het tehuis en voor ons een verassing!! het tehuis kreeg een mooi schilderij met sister pauline op de scooter, ibu yofita, yian, sister ellis en de honden erop. wij kregen een schilderij met gerard, wietske, anne, anbasja en mij erop. zo leuk dat ze dat voor ons gemaakt hadden. daarna had alfred nog een verassing voor marieke, wat niemand had verwacht. hij ging op z'n knieën, iedereen gillen en joelen!! en natuurlijk heeft ze ja gezegd!! geweldig!!! iedereen was verrast.
dat was een mooie afsluiter van het dagje bunaken.

eenmaal thuis was iedereen kapot. er kwam een meisje naar me toe dat een meisje bij haar op de kamer ziek was. dus ik ernaar toe, en heet dat ze was. 39.7 graden koorts. dus direct water halen, zodat ze kon drinken, en water voor haar gezicht, om het af te koelen. toen ik vanochtend wakker werd ben ik direct weer naar haar toe gegaan. nog steeds warm en direct weer temperatuur opgenomen. 40.6!!! niet goed. toen ben ik naar sister pauline gegaan, en hadden besloten dat ze nu echt naar de dokter moest. gelukkig dat de dokter bij ons tehuis was op bezoek. dus ik het veronika ophalen (het meisje dat ziek is) en samen met haar naar de dokter. de dokter ging haar onderzoeken, op de manie hoe dat gebeurt kan ik ook nog wel dokter worden hier. thermometer onder ze oksel, kleren ook niet opzij doen. snel naar het hart luisteren. en dan 5 soorten pillen meegeven.makkelijk geld verdienen is dat.

vanmiddag gaan we met de kinderen armbandjes maken, we hebben in Nederland allemaal spullen ervoor gekocht. en vanavond de droomshow. we hebben de hele week in groepjes aan een presentatie gewerkt. wietske laat met haar groepje sneeuwwitje zien. wel op een andere manier dan dat je verwacht. Anne heeft een zang presentatie, anbasja heeft de hele week aan kleding gewerkt en maakt een modeshow, en ik heb muziek. met handen voeten, en de klompendans komt er ook nog in voor.

hoe ik het vertrek moet beschrijven in 1 woord: ELENDE!!!
heb er echt geen zin in om weg te gaan. de band die ik hier heb opgebouwd met alle kinderen, de dingen die ik heb meegemaakt!! de verhalen die je hoort, kinderen die zeggen dat je niet weg mag en of je volgend jaar weer komt.
dit wordt wel even slikken voor mij.
hoewel ik het ook wel fijn vind om m'n ouders en broer en zus weer te zien!!

Heel veel liefs,

Dorien.